Uitzonderingen op de informatieplicht

De WGBO schrijft voor dat de zorgverlener jou goed en volledig moet informeren. Alleen bij hoge uitzondering kan de zorgverlener van deze regel afwijken, bijvoorbeeld wanneer je zelf echt geen informatie wilt.

Wanneer krijg ik geen informatie?

Soms denkt een zorgverlener dat je bepaalde informatie niet aankan. Bijvoorbeeld omdat je erg depressief of van streek bent. Toch is dat geen reden om je niet te informeren. Alleen bij hoge uitzondering mag dat. Jouw zorgverlener moet er dan van overtuigd zijn dat de informatie heel schadelijk voor je zal zijn. Dit moet hij eerst met een andere zorgverlener bespreken. Als het in jouw belang is, dan moet hij iemand anders informeren over jouw ziekte en behandeling. Zodra je de informatie zelf weer kunt verwerken, moet jouw zorgverlener jou alsnog informeren.

Het is ook niet de bedoeling dat je te veel informatie tegelijk krijgt. Dan raak je misschien het overzicht kwijt. Daarom zal een zorgverlener bij een uitgebreid onderzoek of grote behandeling jou alleen die informatie geven die jij op dat moment moet weten. Je kunt zelf altijd om meer informatie vragen.

En als ik zelf geen informatie wil?

Als je zelf geen informatie wilt, kun je dat aangeven. De zorgverlener legt dan uit wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. Soms heeft het voor jou of iemand anders heel nadelige gevolgen als je bepaalde informatie niet krijgt. Bijvoorbeeld wanneer je een besmettelijke ziekte hebt. Dan moet jouw zorgverlener jou dat toch vertellen.